dilq

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɪlq/

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dilq	dilq
Îzafe	dilqê	dilqên
Çemandî	dilqî	dilqan
Nîşandera çemandî	wî dilqî	wan dilqan
Bangkirin	dilqo	dilqino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dilqek	dilqin
Îzafe	dilqekî	dilqine
Çemandî	dilqekî	dilqinan

dilq nêr

1. cil, libas, cilûberg
   (bi taybetî yên ku kesek pê xwe dike kesek din daku neyê nasîn)
   • Dehaq êdî împaratorekî zordar û zalim e, şahîtîya wî hezar sal dom dike. Lê Îblîs xwe dixe dilqê gerokekî zana û tê qesra Dehaq. — (Serdar Roşan: Çîroka Dehakî ya di Şerefnameya Fîrdewsî de vedibêje, Nefel.com, 7/2009)
   • Were emê şevekê bikevine dilqê dewrêşa — (Chyet, Michael L. (2003): Kurdish-English Dictionary, Ferhenga Kurmancî-Inglîzî, Yale University Press, r. 153.)
2. şêwe, şikil, şêwaz, dirûv, qalib, form, xwiyang
   • lê Xwexa Xwe şkênand,
     kete binyat'a xulamekî
     û bû mîna meriva,
     kete dilqê însên. — (Mihemed Selîm Siwarî: Mizgînî:Încîla bi Kurdî, Penas Media, 1983, r. 412)
   • Di sersalê de xwe kiribû dilqê kalo — (Zana Farqînî, Ferhenga Kurdî - Tirkî, Enstîtuya Kurdî ya Stenbolê, Avrêl, 2005, r. 537.)
   • ketin dilqê polîs — (Zana Farqînî, Ferhenga Kurdî - Tirkî, Enstîtuya Kurdî ya Stenbolê, Avrêl, 2005, r. 537.)

Herwiha

• tilq

Jê

• dilqî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Robe → de m, Maskerade → de m
• Erebî: شكل، مظهر،هيئة، سيماء، وتأتي بمعنى آخر هو تنكر،
• Farisî: شکل‎ → fa, پوشش مبدل‎ → fa
• Fînî: muoto → fi
• Îngilîzî: shape → en, form → en, appearance → en
• Tirkî: eşkâl → tr, kılık → tr, kisve → tr, şımarık → tr, kılık kıyafet → tr