bangker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	bangker	bangker	bangker
Îzafe	bangkera	bangkerê	bangkerên
Çemandî	bangkerê	bangkerî	bangkeran
Nîşandera çemandî	wê bangkerê	wî bangkerî	wan bangkeran
Bangkirin	bangkerê	bangkero	bangkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	bangkerek	bangkerek	bangkerin
Îzafe	bangkereke	bangkerekî	bangkerine
Çemandî	bangkerekê	bangkerekî	bangkerinan

bangker mê û nêr

1. kesê/a ku di derheqê tiştekî de bi bangkirinê gel agahdar dike, kizîr

Etîmolojî

Ji bang + -ker.

Werger

• Îngilîzî:^?caller → en