bûm

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /buːm/
• Kîtekirin: bûm

Formeke lêkerê

bûm

1. Forma dema borî bo kesa/ê yekem ya / yê yekjimar ji lêkera bûn

   Ez ne li malê bûm.

Herwiha

• bîm (devokî)

Navdêr

Bûm

bûm nêr

1. (firrendeyek) Guhartoyeke bum.

Zazakî

Mane

1. bûm