bêmal

Kurmancî

Rengdêr

bêmal

1. bêxanî, kesê/a ku ti mal an jî xanî nebe, bi tenê, kesê/a ku bi tenê ye bê xêzan û kes û kar

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بێمال‎

Etîmolojî

Ji bê +‎ mal.

Werger

• Almanî: ^?Obdachlosen → de, ^?obdachlos → de, ^?wohnsitzlos → de
• Farisî: ^?بی خانمان‎ → fa, ^?بی سرپناه‎, ^?بیخانمان‎, ^?بیخانه‎, ^?دربهدر‎
• Îngilîzî: lonely → en, homeless → en, ^?houseless → en
• Tirkî: ^?evsiz → tr, ^?mülksüz

Zazakî

Mane

1. bêmal, bêxanî, Yê ku malê wî tûne be, xizan