azib

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːˈzɪb/
• Kîtekirin: a·zib

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	azib	azib
Îzafe	azibê	azibên
Çemandî	azibî	aziban
Nîşandera çemandî	wî azibî	wan aziban
Bangkirin	azibo	azibino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	azibek	azibin
Îzafe	azibekî	azibine
Çemandî	azibekî	azibinan

azib nêr

1. Kurrê nezewicî, zilamê jin bo xwe neaniye.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• azeb
• aziv

Hevmane

• bekar
• bêjin
• nezewicî

Dijmane

• zewicî

Jê

• azibî
• azibîtî
• azibtî

Têkildar

• bakîre
• xama

Bide ber

• bîmêr
• bîjin

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: ^?ledig → de
• Erebî: ^?اعزب‎
• Farisî: مجرد‎ → fa, ^?عزب‎ → fa
• Îngilîzî: unmarried → en, ^?unattached → en, bachelor → en
• Tirkî: ^?bekar → tr, ^?bekâr → tr, ^?ergen → tr, ^?mücerret → tr

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
azib		herî azib

azib

1. Kurrê nezewicî, zilamê jin bo xwe neaniye.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Abenakî

Navdêr

azib

1. (heywan) pez, mî, mih
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)