afer

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
afer		herî afer

afer

1. qemer, esmer, rengê tarî
   • Afer bo hêştirên rengê xwe nêzîke reş tê karanîn. — (Ali Baran di Koma "Zimanê Kurdî" li ser Rûnameyê de, 5/2014)

Etîmolojî

Yan ji navê miletê afar li rojhilata Afrîkayê yan jî bi rêya zimanekê tirkîkî (*havar) ji ermenî խավար (xavar) (xavar: tarî) ji ermeniya kevn խաւար (xawar) ji zimanên îranî, bide ber pehlewî xvāwar, xʷāpar, farisî خاور‎ (xaver: rojhilat, berê bi maneya rojava), têkilî xor, xorawa, xorhelat.