aştîxwaz m yan n li gorî maneyê

  1. tenahîxwaz, aramîxwaz, hêwirîxwaz, hêminîxwaz,
    kesa/ê ku aştiyê dixwaze, kesa/ê ku ji aştiyê hez dike, kesê/a ku li aştiyê digere

Bi alfabeyên din

biguhêre

Bide ber

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji aştî +‎ -xwaz.

Rengdêr

biguhêre
Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
aştîxwaz aştîxwaztir herî aştîxwaz (merkezî)
tewrî aştîxwaz (rojavayî)

aştîxwaz

  1. tenahîxwaz, aramîxwaz, hêwirîxwaz, hêminîxwaz,
    kesa/ê ku aştiyê dixwaze, kesa/ê ku ji aştiyê hez dike, kesê/a ku li aştiyê digere