-xwaz

Kurmancî

Paşgir

-xwaz

1. kesa/ê ku tiştekî dixwaze, kesa/ê ku ji tiştekî hez dike:

   aştîxwaz

   azadîxwaz

   şerxwaz

Herwiha

• -xwez

Têkildar

• -dost
• -hez
• -yar

Etîmolojî

Ji rehê dema niha a lêkera xwastin. Bide ber zazakî waz (“xwaz”) û hewramî واز (waz, “xwaz”).

Jê

Peyvên kurmancî bi paşgira -xwaz

alîkarxwaz

aştîxwaz

avxwaz

azadîxwaz

berzîxwaz

bidilxwaz

bijarexwaz

civakxwaz

ciwanîxwaz

çakxwaz

dewletxwaz

dizîxwaz

felatxwaz

feydexwaz

gelxwaz

gilîxwaz

gumanxwaz

hebûnxwaz

hêvîxwaz

hişkxwaz

hîvîxwaz

hunerxwaz

kevnxwaz

kitêbxwaz

levayîxwaz

nezanxwaz

nûjenîxwaz

otonomîxwaz

paşverûxwaz

paşvexwaz

paşxistinxwaz

penaxwaz

pêşketinxwaz

pêşvexwaz

pirtûkxwaz

qencîxwaz

rastîxwaz

reformxwaz

rehaxwaz

rêberxwaz

rizgarîxwaz

serbestîxwaz

serxwebûnxwaz

sulhxwaz

şerxwaz

şilîxwaz

tekûzîxwaz

tembelxwaz

tolexwaz

umetxwaz

veqetînxwaz

wekhevîxwaz

xêrxwaz

xirabîxwaz

xweserîxwaz

xweşîxwaz

xwexwaz

xwînxwaz

yanexwaz

yekîtîxwaz

yeksanîxwaz

zêdexwaz

ziyanxwaz

zorxwaz

• -xwazî