Metîn

 Binêre herwiha: metîn, Metin, û metin

Kurmancî

Serenav

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar
Navkî	Metîn
Îzafe	Metînê
Çemandî	Metînî
Nîşandera çemandî	wî Metînî
Bangkirî	Metîno
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar
Navkî	Metînek
Îzafe	Metînekî
Çemandî	Metînekî

Metîn nêr

1. (çiya) çiyayek e li Behdînan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. navek lawan e

Bide ber

• mehîn
• metin
• metn
• Mexîn
• meyîn

Etîmolojî

Ji metîn (xurt, bihêz, qayîm, saxlem, xweragir), [hevreh]]a navê Metin yê tirkî, herdu ji erebî متين‎ (metîn: saxlem, xurt, qayim, xweragir) ku herwiha serekaniya peyva metanet e jî.

Jê

• metînî
• metînîtî