Behrûz

Kurmancî

Serenav

Behrûz nêr

1. navekî mêran e

Herwiha

• Bêhrûz

Etîmolojî

Ji farisî بهروز‎ (Bêhrûz) ji به‎ (bêh, “xweş, baş, qenc”) روز‎ (rûz, “roj”) anku "roja xweş, roja baş", bide ber Rojhat, Rohat, Rojîn, Rojan, Rojen...