-n

Kurmancî

Paşgir

-n

1. Paşgirek ku dema ji awayê raderî yê lêkeran bikeve, forma wan ya demên borî jê peyda dibe
   (ji bilî dema ku radera lêkerê bi "-in" bi dawî bêt)

   bûn > bû,
   çûn > çû,
   dan > da,
   kirrîn > kirrî

2. paşgira kesîn e bo cînavên pirjimar dema ku rayê lêkerê bi dengdêrekê bi dawî bêt

   Ew dişên,
   Em çûbûn,
   Ew nemeşîn.

3. Paşgirek e ku pê hin lêker ji hin navdêran tên çêkirin

   girî > girîn,
   kenî > kenîn

4. Paşgirek e ku pê hin navdêrên nû ji yên heyî tên çêkirin

   xew > xewn

Bide ber

• -in
• -în

Jê

Peyvên kurmancî bi paşgira -n (2 R)

Binere herwiha

• -m

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /no/
• Kîtekirin: n

• Deng (Îtalya (Torîno))^ⓘ

Paşgir

-n

1. Paşgira akûzatîf.

   Mi amas vin.

   Ez ji te hez dikim.

Mecarî

Daçek

-n

1. li ser

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên li ser hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Swêdî

Paşgir

-n

1. -an (paşgira pirjimariyê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên -an hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}