-û-

Kurmancî

Navgir

-û-

1. navbendikek e du peyvan bi hev ve girê dide û wateyek taybet didiyê

   dêûbav

   erzûeyal

   jinûmêr

   malûhal

   serûbin

   tarûmar

   zarrûzêç

Bide ber

• -o-

Jê

Peyvên kurmancî bi navgira -û-

barûdox

bîrûra

çepûçûr

damûdezgeh

dan û standin

danûstandin

darûber

dehlûdir

dengûdor

derûdifin

derûlêv

devûlêv

devûlixav

dûrûdirêj

fikrûraman

gotûbêj

gulûgiya

herûher

hetaûheta

hindûewropî

hûrûkûr

jinûmêr

karûbar

keskûala

kesûkar

ketûber

kêmûkurî

kêş û vekêş

kiştûqal

kûrûdûr

navûdeng

nîvûnor

paşûpê

pêşûpaş

pişkûmişk

pîrûbend

qêrûvêr

qirşûqal

serûbin

serûpêk

sîngûber

şaltûpalt

şelûşapik

tepûrep

teqûreq

tundûtûjî

xişûxalî

yekûdin

yekûdu

zarrûzêç

Etîmolojî

Ji û.