şiv

 Binêre herwiha: siv û şîv

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɪv/
• Jihevqetandin: şiv

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şiv	şiv
Îzafe	şiva	şivên
Çemandî	şivê	şivan
Nîşandera çemandî	wê şivê	wan şivan
Bangkirin	şivê	şivino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şivek	şivin
Îzafe	şiveke	şivine
Çemandî	şivekê	şivinan

şiv mê

1. çîv, ço, darikê zirav
   (bi taybetî yê terr yê mirov pê heywanan diajo)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Nêzîk

• doqişk

Bide ber

• şev
• şîv
• şov

Jê

• (lêker) şiv kirin
• (lêker) şiv danîn
• (navdêr) şivkirin
• (navdêr) şivdanîn
• (rengdêr) şivkirî
• şivan
• şivanî
• şivanetî
• şivantîtî
• şivantî
• şivik
• şivk
• şivtan
• şivtanik
• şivtank
• şivterk

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, hevrehên din yên kurmancî çîv, ço, çiq, çeq, şivik, şivtan, kirmanşanî ço, farisî چوب‎ (çûb), pehlewî çob. Lê herwiha dikare ji zimanekî samî jî be, bo nimûne ji aramî [Peyv?] ܫܒܛܐ (şevṭa), hevreha erebî سبط‎ (sibṭ) û îbrî שבט (şibit, şivit). Heta eger "şiv" ji îranî be jî, hevwateya wê şivtan divê ji aramî be.

Werger

• Almanî: Ast → de m, Grashalm → de, Knüppel → de m, Rute → de m, Stab → de m, Stange → de m, Stock → de m, ^?Barren → de m
• Erebî: ^?قضيب‎
• Îngilîzî: cudgel → en, polygonum → en
• Tirkî: çelik → tr, çubuk → tr, dar → tr, rot → tr, sopa → tr