şehmoz

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
şehmoz	şehmoztir	herî şehmoz

şehmoz

1. şûm, şiloq, neqet, netebitî, ne rehet, ne aram, ne miskîn, ne vehewiyayî
   (bi taybetî hesp û dewarên din yên zîtikan diavêjin)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. destmatî, nejîqurt, nearam^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• şamoz
• şemoz
• şamûz
• şehmûz
• şemûz

Bikaranîn

Lêker:

• şehmoz bûn
• şehmoz kirin

Navdêr:

• şehmozbûn
• şehmozkirin

Rengdêr:

• şehmozbûyî
• şehmozkirî

Ji wêjeyê

Ev nesaxiya evê sîstemê û ehlaqê civatê, xwe li derveyî welat jî nîşan dide. Dema ku topa piyan ya tirkan dest pê dike, mezin û biçûkên wan şehmoz dibin û dema ku bi ser dikevin, serxweş dibin û wek gurên devbixwîn, êrişê derûdoran dikin.

(Newroz Bawer: Dema tundûtûjî bû tiştekî suruştî!, rojnameya Dema Nû, hj. 147, 4/2006)

Etîmolojî

hevreha pehlewî exşoz, mediya navîn *exşoβj yan *exşûβj, avestayî xšeob- (arandin, azirandin, ajawe kirin) û sanskrîtî क्षुभ्यति (kṣúbhyati: hejandin). աշխոյժ (eşxoyj) ya ermenî ji mediya navîn hatiye deynkirin.

Jê

• şehmozane
• şehmozî
• şehmozîtî
• şehmoztî

Çavkanî

Husein Muhammed: Peyvname II, Kovara Mehname, hj. 60, 1/2005)

Werger

• Îngilîzî: fretful → en, thwart → en