zinakarî

Kurmancî

Navdêr

zinakarî mê

1. têkiliyên cinsî li gelek kesekê/î ya / yê ku ne jina yan mêrê wê ye
   (ku li gor îslamê û kristiyanî guneh e)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: زناکاری‎

Herwiha

• zinakerî

Hevmane

• zina

Etîmolojî

Ji zinakar + -î

Werger

• Erebî: زنا‎ → ar
• Îngilîzî: adultery → en