zişt

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
zişt	zişttir	herî zişt

zişt

1. kirêt, ne bedew, ne delal, ne spehî, ne rind, ne xweşik, ne şîrîn, ne xwînşîrîn
   • Pergala vê dewletê wekî marekî cûn û zişt e. — (Fêrgîn Melik Aykoç: Marê cûn kiras diavêje, Yeniozgurpolitika.org, 7/2008)
2. pîs^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: زشت‎

Jê

• ziştane
• ziştî

Etîmolojî

Hevreha farisî زشت‎ (zişt), farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (zyšt' /zišt/) (< avestayî 𐬰𐬀𐬉𐬱𐬀‎ (zaēša)) ji proto-hindûîranî *ȷ́ʰáyždas, ji proto-hindûewropî *ǵʰéysd-os, ji *ǵʰeysd- (“hêrs, diltengî”). Hevreha proto-cermenî *gaistaz (“can, giyan”), ku jê îngilîzî ghost, almanî Geist...

Werger

• Almanî: hässlich → de, ^?unappetitlich → de, ^?aasig → de, ^?degoutant → de, ^?häßlich → de, ^?widerlich → de
• Farisî: زشت‎ → fa, ^?گست‎ → fa
• Îngilîzî: abominable → en, detestable → en, disgusting → en, repulsive → en, revolting → en, ^?uncalledfor
• Tirkî: iğrenç → tr, suratsız → tr, maymun → tr, ^?çirkin → tr, ^?sakil → tr