yasax

Kurmancî

Rengdêr

yasax

1. Tişta/ê ku nabe bêt kirin (bi taybetî li gor qanûnê).

   Hevmane: qedexe, memnû, îlegal, neqanûnî, derqanûnî

Herwiha

• yasaq
• yesax
• yesaq

Jê

• (lêker) yasax bûn
• (lêker) yasax kirin
• yasaxandin
• yasaxandî
• (navdêr) yasaxbûn
• (rengdêr) yasaxbûyî
• (navdêr) yasaxkirin
• (rengdêr) yasaxkirî
• yasaxî
• yasaxîn
• yasaxînende
• yasaxînendehî
• yasaxînendetî
• yasaxînendeyî
• yasaxîner
• yasaxînerî

Etîmolojî

Ji tirkî yasak (qedexe, memnû), têkilî yasa.

Werger

• Almanî: ^?Bann → de m
• Farisî: ممنوع → fa, قدغن → fa
• Îngilîzî: illegal → en, illicit → en, unlawful → en, ultra vires → en
• Tirkî: illegal → tr, yasak → tr