xirabkar

Kurmancî

Navdêr

xirabkar mê

1. Çavçepel, nizm, pûç, bêbiha
   kesê/a ku karên xirab dike digel xelkê.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: خرابكار‎

Etîmolojî

Ji xirab +‎ -kar.

Werger

• Erebî: سيء‎, مخرب‎, بذيء‎, ^?السملع‎, ^?المفسد‎
• Îngilîzî: lewd → en, bad → en, shot → en, evildoer → en, naughty → en, ^?indecent → en, ^?evil doer
• Tirkî: ^?vandal, ^?Vandal → tr