xengel

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /xɛnˈɡɛl/
• Deng (Qers)^ⓘ
• Kîtekirin: xen·gel

Navdêr

xengel

xengel mê

1. (Qers, xwarin) Xurekeke ku hevîr mîna erişte pehn tê birrîn û kelandin peyra mast, sîr,salçe,biharat,rûnê mala û carna jî li gor xwestekê pîvazê bi goşt qijilandî tê li ser kirin û xwarin. Xengel cûreyên wê gellekin hin carna jî hindirê hevîrên ku pehn hatine birrîn bi xercê bi pîvaz û goştê qijilandîva tijî dikin û dipêçin peyra dikelînin û mast li ser dikin, hin herêman jî jêra dibêjin mantî.

Hevmane

• mantî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: pasty → en
• Tirkî: mantı → tr