Kurmancî biguhêre

Navdêr biguhêre

 
mantî

mantî

  1. (xwarin) Xwarineke lib-libî ya dagirtî ye.
    Hevmane: mentû, xengel, ravyolî
    • Şaxa Heyva Sor a Diyarbekirê ji bo malbatên xizan dest bi çêkirina mantiyan kir... Pêşî hevîr dikin, paşî hevîr vedikin û dibirin. Hinek jî li aliyê din sosa mantiyê hazir dikin. Herî dawî goştê hûrkîrî dixin nava perçeyên hevîr û dikin bexçik. — (Trtnuce.com 5/2021)

Etîmolojî biguhêre

Bi riya tirkî mantı, ji çînî 饅頭 (mántou).

Werger biguhêre