wetal

Kurmancî

Rengdêr

wetal

1. (Xorasan) Betal, bêkar.
2. (Xorasan) Vala, bênaverok, vale, ne tijî, ne dagirtî
   Tiştê ti tişt tê de nîne (bi taybetî amanên ti tişt tê de tine), cihê ti tişt lê nîne.

Bikaranîn

Ji bo vê peyvê çavkaniyên nivîsî nehatine dîtin lê li Xorasanê, Rojhilata Kurdistanêyê tê bikaranîn. Heta were peyitandin vê peyvê li ser rûpelên din nenivîsin! Ku hûn çavkaniyek bibînin ji kerema xwe lê zêde bikin.

Etîmolojî

Ji betal ji erebî [Peyv?].