wefadar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
wefadar	wefadartir	herî wefadar

wefadar

1. Ne derewker, ne durû, ne derewîn, ne virrek, rastgo.

   Hevmane: dilsoz, pêbawer, biwefa, sadiq, rastgo

   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. sozdar, pabend, pêgir, loyal^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• Mestîne ji destê min nigînê
  Gava tu diçî ve ey wefadar
  Evrenge ji min bibêje dildar — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Dijmane

• bêwefa

Jê

• (lêker) wefadar bûn
• (lêker) wefadar kirin
• (navdêr) wefadarbûn
• (navdêr) wefadarkirin
• (rengdêr) wefadarbûyî
• (rengdêr) wefadarkirî
• wefadarî
• wefadarîtî
• wefadartî

Etîmolojî

Ji wefa +‎ -dar.

Werger

• Almanî: gläubig → de, treu → de, tro → de, ^?getreu → de
• Erebî: وفي‎
• Farisî: وفادار‎ → fa, باوفا‎ → fa
• Fînî: luotettava → fi, uskollinen → fi
• Fransî: sûr → fr
• Îngilîzî: trustworthy → en, believable → en, convincing → en, credible → en, dependable → en, ethical → en, honest → en, honorable → en, kosher → en, principled → en, reliable → en, responsible → en, righteous → en, secure → en, sensible → en, straight → en, true → en, trustable → en, trusty → en, truthful → en, unfailing → en, faithful → en
• Tirkî: hakikatli → tr, vefakâr → tr, vefalı → tr, ^?hakikatlı