tifiqîn

Kurmancî

Navdêr

tifiqîn mê

1. bûyer, qewam, qewimîn, gertev, serpêhatî, teşqele, bûniş, cirîn
2. bela, karesat, bobelat, miqeder, qeza, qeder, gerûşe

Herwiha

• tifiqandin

Bide ber

• tifiq
• tifaq

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Ereignis → de n, Geschehnis → de
• Bulgarî: събитие → bg n (sǎbitie)
• Çekî: událost → cs m
• Farisî: روی دادن‎ → fa, پیشامد‎ → fa, حادثه‎ → fa, رخداد‎ → fa, رویداد‎ → fa, رویدادن‎ → fa, ماوقع‎ → fa, اتفاق‎ → fa, رخ دادن‎ → fa
• Fînî: tapahtuma → fi
• Fransî: évènement → fr m
• Holendî: gebeurtenis → nl
• Îngilîzî: event → en, occasion → en, occurance → en, happening → en, doings → en, occurrence → en, occur → en
• Lîtwanî: įvykis → lt n
• Polonî: wydarzenie → pl n, przypadek → pl m
• Rusî: событие → ru n (sobytije)
• Slovakî: udalosť m
• Spanî: evento → es n
• Tirkî: olay → tr, cilve → tr, gelişme → tr, tekevvün → tr, tezahür → tr, vuku → tr, hasıl olmak → tr, vuku bulmak → tr, şımartmak → tr, yüz vermek → tr, mekanizma → tr, ^?olmak → tr, ^?meydana gelmek → tr, ^?vukû bulmak,olmak,meydana gelmek
• Yûnanî: γεγονός → el n (gegonós)