teswîb
Kurmancî biguhêre
biguhêre
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | teswîb | teswîb |
| Îzafe | teswîba | teswîbên |
| Çemandî | teswîbê | teswîban |
| Nîşandera çemandî | wê teswîbê | wan teswîban |
| Bangkirin | teswîbê | teswîbino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | teswîbek | teswîbin |
| Îzafe | teswîbeke | teswîbine |
| Çemandî | teswîbekê | teswîbinan |
teswîb mê
- pejirandin, qebûlkirin, pêrazîbûn, jêrazîbûn, pesindkirin, sencandin
- Ev hersê kesayetiyên ko min navê wan zikr kir, kedkar û xemxwirên miletê xwe ne. Polîtîka ko ew dikin reng e bête rexne kirin, teswîb nekirin, bes polîtîka tê guhartin, mirov rêçika xwe digohure, a giring hez û eşqa milet û welat e. — (Brahîm Xelîl Sirûcî: Ez nizanim çima Yaşar Kaya, Mesûd Tek û Kemal Burkay bi tirkî dinivîsin, Nefel.com, 8/2008)
Herwiha biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî تصويب (teśwîb), hevreha îsabet, musîbet.