teswîb

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	teswîb	teswîb
Îzafe	teswîba	teswîbên
Çemandî	teswîbê	teswîban
Nîşandera çemandî	wê teswîbê	wan teswîban
Bangkirin	teswîbê	teswîbino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	teswîbek	teswîbin
Îzafe	teswîbeke	teswîbine
Çemandî	teswîbekê	teswîbinan

teswîb mê

1. pejirandin, qebûlkirin, pêrazîbûn, jêrazîbûn, pesindkirin, sencandin
   • Ev hersê kesayetiyên ko min navê wan zikr kir, kedkar û xemxwirên miletê xwe ne. Polîtîka ko ew dikin reng e bête rexne kirin, teswîb nekirin, bes polîtîka tê guhartin, mirov rêçika xwe digohure, a giring hez û eşqa milet û welat e. — (Brahîm Xelîl Sirûcî: Ez nizanim çima Yaşar Kaya, Mesûd Tek û Kemal Burkay bi tirkî dinivîsin, Nefel.com, 8/2008)

Herwiha

• taswîb

Etîmolojî

Ji erebî تصويب‎ (teśwîb), hevreha îsabet, musîbet.

Bikaranîn

Lêker:

• teswîb kirin

Navdêr:

• teswîbkirin

Rengdêr:

• teswîbkirî

Werger

• Îngilîzî: ^?affirmation → en
• Tirkî: ^?onama → tr, ^?tasvip → tr, ^?onay → tr