serrût

Kurmancî

Rengdêr

serrût

1. Kesê bêpor, an por lê weşiyayî, serkundir
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Kesên serê wan vekirî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سەڕووت‎

Herwiha

• serrît

Hevmane

• şamî

Jê

• serrûtî

Etîmolojî

Ji ser + rût.

Werger

• Almanî: Kelim → de m, ^?unverschleiert, ^?Belche → de m
• Farisî: کل‎ → fa, کچل‎ → fa, بی روسری‎, سرتراشیده‎ → fa
• Îngilîzî: baldhead → en, coot → en, scabby → en, bald → en, baldpate → en, hairless → en
• Tirkî: damdazlak → tr, tas gibi → tr, ^?daz → tr, ^?dazlak → tr, ^?kabak kafalı → tr