serrûtî

Kurmancî

Navdêr

serrûtî mê

1. serzelûtî, bêporî, bêpirçî, rewşa ku serê kesekî/ê bê mû be

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سەڕووتی‎

Herwiha

• serûtî

Etîmolojî

Ji ser +‎ rûtî.

Werger

• Îngilîzî: baldness → en
• Tirkî: dazlaklık → tr, kabaklık → tr