seraf

Kurmancî

Navdêr

seraf

1. bikirr û firoşkarê zêrr û zîvan
2. hûrkerê pareyan

Herwiha

• serraf
• sarraf (di bin tesîra tirkî de)

Etîmolojî

Ji erebî صراف‎ (ṣerraf), hevreha akadî ṣerapu, têkilî serf û mesref.

Werger

• Tirkî: sarraf → tr