sepet

Kurmancî

Navdêr

çend sepetên cuda

sepet mê

selik, zembîl, qufik, sevik, sevî, basket,
amaneke fireh ya ji levenan yan materyalekî din yê nerm çêkirî
- Bisk û qeter berdane ser guliyane,
  xwe pêçane li textê piştê û qolincane,
  taximekî hûr jê re hûnane,
  xwe berdane ser pêsîr û sepetên derziyane,
  eniya gewr madenê zîv û zêran e. — (ji Dastana Memê Alan)

Herwiha

Bi alfabeyên din

kurdî-erebî: سه‌په‌ت‎

Bikaranîn

Selik: navê giştî ye.
Sepet: ya biçûk û drêjokî ye, çembilê wê heye...
Tebek: Selika nan e...Tebek navê nexweşiyek heywanan e jî
Qetûf: selikek mezin e û trî, frîngî û bacan dihê xistin û li pişta keran yan jî a qantiran dikin.
Merkep: Selika herî mezin e, havînan li ser xwaniyan vajî dihê danîn û xwarin dihê xistin binê wê...
Zembîl: selika bin teng û dev fireh e cil û tiştên din dihatin xistinê .Carinan bi zembîlan zibil ji axur dihat avêtin...

Çavkanî:

Dûrzan Cîrano di Koma "Zimanê Kurdî" li ser Rûnameyê de, 12/2012

Etîmolojî

hevreha soranî سه‌به‌ته‎ (sebete), farisî سپد‎ (seped) / سبد‎ (sebed), tacikî сабад (sebed), pehlewî *seped. Sepet ya tirkî, سفط‎ (sefeṭ) ya erebî, səbət ya azerî, себет (sebet) ya qazaxî û kirgîzî, savat ya ozbekî û azafate ya spanî (bi rêya erebî es-sefeṭ) ji zimanên îranî hatine wergirtin. Forma kurdî "sepet" bi kirasê tirkîkirî li kurdî vegeriye loma ji "seped" bûye "sepet" - di tirkî de bûye "sepet" ji ber ku tirkî "d" li dawiya peyvan qebûl nake.