sûcdar

Kurmancî

Rengdêr

sûcdar

1. Kesa/ê ku tawanek yan hin tawan kirine, kesa/ê ku bûye sedemê peydabûna tawanekê yan hin tawanan

   Hevmane: tawanbar, gunehbar, tometbar

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سووجدار‎

Herwiha

• sucdar
• swîcdar

Jê

• (Lêker) sûcdar kirin
• (Lêker) sûcdar bûn

• (Navdêr) sûcdarkirin
• (Navdêr) sûcdarbûn
• (Navdêr) sûcdarî
• sûcdarîtî
• sûcdartî

Etîmolojî

Ji sûc + -dar.

Werger

• Afrîkansî: skuldig
• Almanî: schuldig → de, Gesetzloser → de m, Missetäter → de m, Schuldiger → de m, Verbrecher → de m, ^?Gesetzesbrecher → de m
• Danmarkî: skyldig → da
• Erebî: مذنب‎ → ar, مجرم‎ → ar, خاطئ‎, مخطئ‎, آثم‎ → ar, جاني‎, متهم‎
• Esperantoyî: kulpa
• Farisî: گناه‎ → fa, گناهکار‎ → fa, مجرم‎ → fa, مرتکب‎ → fa, تاوانبار‎
• Ferî: sekur
• Fînî: syyllinen → fi
• Fransî: coupable → fr
• Frîsî: skuldich
• Holendî: schuldig → nl
• Îbranî: אָשֵׁם‎ → he
• Îngilîzî: guilty → en, culpable → en, reprobate → en, ^?faulty → en, ^?imputative → en, ^?incriminatory → en
• Îtalî: colpevole → it
• Katalanî: culpable → ca
• Malezî: bersalah
• Mecarî: bűnös → hu
• Norwecî: skyldig
• Papyamentoyî: kulpabel
• Portugalî: culpado → pt, culpável
• Spanî: culpable → es
• Swêdî: skyldig → sv
• Tirkî: suçlu → tr, mücrim → tr