sûcdarkirin

 Ji bo lêkerê binêre: sûcdar kirin

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sûcdarkirin	sûcdarkirin
Îzafe	sûcdarkirina	sûcdarkirinên
Çemandî	sûcdarkirinê	sûcdarkirinan
Nîşandera çemandî	wê sûcdarkirinê	wan sûcdarkirinan
Bangkirin	sûcdarkirinê	sûcdarkirinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sûcdarkirinek	sûcdarkirinin
Îzafe	sûcdarkirineke	sûcdarkirinine
Çemandî	sûcdarkirinekê	sûcdarkirininan

sûcdarkirin mê

1. tawanbarkirin, tometbarkirin, gunehbarkirin,
   kesek kirin berpirsiyar ji bo çêbûna rûdanekê an jî tawanekê

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سووجدارکرن‎

Herwiha

• sucdarkirin

Etîmolojî

Ji sûcdar + kirin.

Werger

• Almanî: Anklage → de m, Beschuldigung → de m
• Erebî: اتهام‎, تهمة‎, إدانة‎ (ʾidāna)
• Farisî: اتهام‎ → fa, تهمت‎ → fa, سرزنش‎ → fa, ^?ملامت‎ → fa
• Îngilîzî: accusation → en, allegation → en, indictment → en, ^?imputing → en, ^?inculpation → en, ^?incrimination → en, ^?incriminating → en
• Tirkî: suçlama → tr, suçlayış → tr