sîpe

  1. canî, caş, îlik, xotîk,
    canîk, daş, cehşik, dehşik,
    dewarên (bi taybetî hespên) ciwan,
    dewarên ku hê temam mezin nebûne
  2. sindûqa dar ji bo sêvan û mêweyên din

Etîmolojî

biguhêre

Ji zimanên îranî, hevreha kurmancî hesp, soranî esp, farisî اسب‎, bi avestayî espe-, hexamenişî ese-, hemû ji proto-hindûewropî, binere hesp. Sıpa ya tirkî ji zimanekî îranî ye.