ronbîn

Kurmancî

Rengdêr

ronbîn

1. kesa/ê bawer dike ku tiştek yan her tişt dê baş çêbibe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kesa/ê çavên wê / wî baş dinyayê dibînin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hevmane

• geşbîn
• optîmîst
• xweşbîn
• başbîn

Dijmane

• pesîmîst
• reşbîn

Etîmolojî

Ji ron +‎ -bîn.

Jê

• ronbînî
• ronbînîtî
• ronbîntî