rûtîn

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rûtîn	rûtîn
Îzafe	rûtîna	rûtînên
Çemandî	rûtînê	rûtînan
Nîşandera çemandî	wê rûtînê	wan rûtînan
Bangkirin	rûtînê	rûtînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rûtînek	rûtînin
Îzafe	rûtîneke	rûtînine
Çemandî	rûtînekê	rûtîninan

rûtîn mê

1. Awayê normal yê kirina karekî.

   Hevmane: azîne, standard, rêç, rêbaz, pêşerê, dirb, isûl, islûb, teknîk

2. karên normal yan rojane
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. asayî, normal, adî, adetî, standard
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• rotîn
• rutîn

Jê

• rûtînî

Etîmolojî

Ji fransî routine, ji route (“rê”).

Werger

• Fînî: rutiini → fi
• Fransî: routine → fr
• Holendî: routine → nl
• Îngilîzî: routine → en, rut → en, rote → en
• Tirkî: rutin → tr, yöntem → tr