rêzikî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: rê·zi·kî

Navdêr

rêzikî mê

1. Rewşa rêzikbûnê.
2. ferman, rêkxistin, birêkûpêk, rêk, asayî, rêz, diyarkirî, awa^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji rêzik +‎ -î

Jê

• rêzikî bûn (lêker)
• rêzikî kirin (lêker)
• rêzikîbûn (navdêr)
• rêzikîkirin (navdêr)

Werger

• Almanî: ^?angeordnet → de
• Îngilîzî: tactic → en, regulable → en, shipshape → en, ^?ordered → en, ^?stated → en, ^?systematical → en, ^?systemical → en, ^?in order → en, ^?methodic → en, ^?systemic → en
• Tirkî: normlara uygun, normal → tr, ^?nizamlı → tr