birêkûpêk

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
birêkûpêk	birêkûpêktir	herî birêkûpêk (merkezî) tewrî birêkûpêk (rojavayî) birêkûpêktirîn (soranîzm)

birêkûpêk

1. biserûber, durist, rast, sererast, edil,
   her tişt li cihê xwe yê dirist
2. bipergal, sîstematîk, binîzam

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: برێکوپێک

Herwiha

• bi rêk û pêk
• rêk û pêk
• rêkûpêk

Dijmane

• bêrêkûpêk

Jê

• birêkûpêk bûn (lêker)
• birêkûpêk kirin (lêker)
• birêkûpêkbûn (navdêr)
• birêkûpêkbûyî (rengdêr)
• birêkûpêkkirin (navdêr)
• birêkûpêkkirî (rengdêr)
• birêkûpêktî
• birêkûpêkî
• birêkûpêkîtî

Etîmolojî

Ji bi- +‎ rêkûpêk.

Werger

• Almanî: akkurat → de, ordentlich → de, systematisch → de, ^?Besenrein
• Erebî: مهندم, مرتب, منظم, منسق, أنيق
• Farisî: آباد → fa, مرتب → fa, منظم → fa, مفصل → fa
• Îngilîzî: orderly → en, tidy → en, methodical → en, sîstematîk, ^?regulable → en, ^?compatible → en, ^?efficient → en
• Tirkî: derneşik → tr, düzenli → tr, intizamlı → tr, muntazam → tr, muttarit → tr, nizamlı → tr, rabıtalı → tr, sistematik → tr, sistemli → tr, tertipli → tr, insicamlı → tr, derli toplu → tr, düzen → tr, intizam → tr, düzgün → tr, ^?dakik → tr