qotir

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
qotir		herî qotir

qotir, r-ya req

1. (Ûrmiye) Kesê ku lamên wî çir û lawaz bûne û di nav hev de çûne. Dibe ku ji ber kişandina didanan jî kesek an serûçavên wî qotir bibe.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.