qesebe

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qesebe	qesebe
Îzafe	qesebeya qeseba	qesebeyên qesebên
Çemandî	qesebeyê qesebê	qesebeyan qeseban
Nîşandera çemandî	wê qesebeyê wê qesebê	wan qesebeyan wan qeseban
Bangkirin	qesebeyê qesebê	qesebeyino qesebino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qesebeyek qesebek	qesebeyin qesebin
Îzafe	qesebeyeke qesebeke	qesebeyine qesebine
Çemandî	qesebeyekê qesebekê	qesebeyinan qesebinan

qesebe

qesebe mê

1. bajarok, şaroçke, şaredê,
   bajarê biçûk
2. alavê kû pê vexwarinek tê vexwarin

Herwiha

• qesabe

Bide ber

• qesab

Etîmolojî

Ji erebî قصبة‎ (qeșebe^t) ku ketiye hin zimanên din jî: tirkî kasaba, fransî û îngilîzî casbah, bulgarî û sirbî касаба (kasaba), yûnanî κασαμπάς (kasampás).

Jê

• qesabeyî

Werger

• Erebî: قصبة‎
• Îngilîzî: straw → en, borough → en, casbah, kasbah
• Tirkî: kasaba → tr, belde → tr