belde

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛlˈdɛ/
• Kîtekirin: bel·de

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	belde	belde
Îzafe	beldeya belda	beldeyên beldên
Çemandî	beldeyê beldê	beldeyan beldan
Nîşandera çemandî	wê beldeyê wê beldê	wan beldeyan wan beldan
Bangkirin	beldeyê beldê	beldeyino beldino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	beldeyek beldek	beldeyin beldin
Îzafe	beldeyeke beldeke	beldeyine beldine
Çemandî	beldeyekê beldekê	beldeyinan beldinan

belde mê

1. bajarok, nahiye, qeza, bajarên biçûk, qesabe

Etîmolojî

Ji erebî بلدة‎ (belde^t), hevreha beled, beledî û bîlad, hemû bi rêya yûnanî ji latînî

Ji wêjeya klasîk

• Xeberê pîrê ezîman
  Beldeyê ehlê helîman
  Kes nizanit qîmetê — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Farisî: راهنما‎ → fa

Tirkî

Navdêr

belde

1. bajarok
2. bajar, şar