qefle

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qefle	qefle
Îzafe	qefleya qefla	qefleyên qeflên
Çemandî	qefleyê qeflê	qefleyan qeflan
Nîşandera çemandî	wê qefleyê wê qeflê	wan qefleyan wan qeflan
Bangkirin	qefleyê qeflê	qefleyino qeflino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qefleyek qeflek	qefleyin qeflin
Îzafe	qefleyeke qefleke	qefleyine qefline
Çemandî	qefleyekê qeflekê	qefleyinan qeflinan

qefle mê

1. ref, kom, revde, wevde, grûp, deste, taxim, celeb, bir,
   çend kes yan tişt bi hev re
   • Çend sal in qefleyek flamîngoyan li herêma Ercîşê tê ser gola Wanê û havîna xwe li wir derbas dike. — (Şefîq Oncu: Flamîngoyan ji Gola Wanê hez kir, Netkurd.com, 12/2005)
2. karwan, konvoy
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• qulf
• qafîle
• qefile

Jê

• qefle-qefle
• qefleyî

Etîmolojî

Herwiha qafîle ji erebî قافلة‎ (qafile^t) ku ketiye hin zimanên din jî: farisî قافله‎ (qafilê), tirkî kafile, spanî cáfila, îngilîzî coffle...

Werger

• Almanî: ^?Vorhängeschloss → de m
• Farisî: قافله‎ → fa, دسته‎ → fa
• Îngilîzî: receptacle → en, ^?coffle → en
• Tirkî: asma kilit → tr, cemaat → tr, grup → tr, kafile → tr, sürü → tr, çengel → tr, kanca → tr, agraf → tr, ^?konvoy → tr, ^?barhane