piyon

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /pɪˈjoːn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: pi·yon

Navdêr

piyon

1. (kişik) peya, piyade, serbaz,
   cûnê kabikan yê herî zêde (heşt bo her lîstikvanî) yên ku tenê dikarin pêşve bilivin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kesa/ê ku tê manîpûlekirin û bo armancek xirab tê bikaranîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji fransî [Peyv?] pion

Jê

• piyonî
• piyonîtî
• piyontî

Werger

• Almanî: Bauer → de n
• Bretonî: pezh gwerin
• Esperantoyî: peono → eo
• Estonî: ettur → et
• Farisî: سرباز‎ → fa
• Fînî: sotilas → fi
• Fransî: pion → fr m
• Holendî: pion → nl m
• Îbranî: חייל‎ → he m
• Îngilîzî: pawn → en
• Norwecî: bonde → no m
• Polonî: pionek → pl m
• Rusî: пешка → ru m (peška)
• Slovakî: pešiak m
• Slovenî: kmet → sl m
• Spanî: peón → es m
• Swêdî: bonde → sv g
• Tirkî: piyon → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Navdêr

piyon

1. peyak, peya, piyon
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)