piştgerm

Kurmancî

Rengdêr

piştgerm

1. kesê bawerî bi xwe heye, xwedî heval û mirov, bi pişt, bi xudan

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پشتگەرم‎

Jê

• (Lêker) piştgerm bûn

Etîmolojî

Ji pişt + germ.

Werger

• Farisî: پشتگرم‎
• Îngilîzî: standing → en, reliable → en, hope → en, to ^?rely on → en, to ^?count on → en