perwerdedar

Kurmancî

Navdêr

perwerdedar

1. kesê tê perwerdekirin ji bo karekî ya pîşeyek taybet.

Bide Ber

• perwerdeker

Têkildar

• perwerde.

Etîmolojî

Ji perwerde +‎ -dar.

Jê

• perwerdedarî.

Werger

• Almanî: auszubildende, trainee, praktikant
• Erebî: المتدرب‎
• Fransî: stagiaire → fr
• Îngilîzî: trainee → en