paçik

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	paçik	paçik
Îzafe	paçika	paçikên
Çemandî	paçikê	paçikan
Nîşandera çemandî	wê paçikê	wan paçikan
Bangkirin	paçikê	paçikino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	paçikek	paçikin
Îzafe	paçikeke	paçikine
Çemandî	paçikekê	paçikinan

paçik mê, p-ya nerm, ç-ya nerm, k-ya nerm

1. Kaxezên an pateyên ku mirov destên xwe pê ziwa dike yan difina xwe pê kif dike.

   Hevmane: mendîl, klîns, destmal, peçete, kemn, patek, xawlîk

   • Destê bab û dayê neçûye qetla wî, naçar bûyî anîn, ew zarok di paçikan pêçayî danîne nêv sindûqekê û avetine Nîlê mubarek. — (Mela Mûsayê Hekarî, Amadekar: Hêmin Omer, Durrû’l Mecalîs, 2022 ["1857"], r. 141)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پاچک‎

Jê

 

• (lêker) paçik kirin
• (navdêr) paçikkirin
• (rengdêr) paçikkirî

Etîmolojî

Ji paçe + -ik.

Werger

• Almanî: Fetzen → de nêr, Lappen → de nêr, ^?Tüchelchen → de nêr
• Farisî: پاهای کوچک‎
• Fînî: nenäliina → fi, käsipyyhe → fi, talouspaperi → fi
• Fransî: serviette → fr mê, mouchoir → fr nêr
• Îngilîzî: napkin → en, hankerchief → en, pot → en, rag → en
• Tirkî: mendil → tr, peçete → tr, peşkir → tr, paça → tr, ^?bez parçası