nehez

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
nehez	neheztir	herî nehez neheztirîn

nehez

1. neyar, dijmin, kesê/a ku hez ji mirovî neke, kesê/a ku kerbên wan ji mirovî vedibin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. necis, kirêt, pîs
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Berhem Salihî di hevdîtineke bi TV-ya Gelê Kurdistanê re dilgiraniya xwe li hemberî bûyera terorîstî ya duhî ya bajarê Kerkûkê nîşan da û got: — Bûyerên bi vî awayî karê nehez û dijminên gelê kurd e û ew dixwazin îradeya miletê me kêm bikin. — (Pukmedia.com, 7/2008)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: نه‌حه‌ز‎

Herwiha

• nahez

Etîmolojî

Ji ne- +‎ hez.

Jê

• nehezane
• nehezî
• nehezîtî
• neheztî

Werger

• Erebî: ^?الشنآن‎, ^?باغض‎, ^?شانئ‎
• Farisî: نااهل‎ → fa, نارفیق‎
• Îngilîzî: enemy → en, opponent → en, unpopular → en, odious → en, ^?hater → en,