minafiq
Kurmancî biguhêre
biguhêre
minafiq mê û nêr
- durû, gelac, şatir, hîlebaz, lêbok, sixtekar, şalûz, cembaz, derewîn, virrek, ne rastgo, ne wefadar
- Mafê ti minafiqan jî nîne bi rê û rêbaz û bi navê Îslamê hîzîtîyê bike, her tişt bo xwe rewa û heq bibîne lê feqîr û jarên nezanên saf misilman bixapîne. Xwezî rûyê wan kesên sextekar ser navê îslamê hemû wisan kifş biban.
Herwiha biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî مُنَافِق (munāfiq, “durû”).
Jê biguhêre
Werger biguhêre
Rengdêr biguhêre
minafiq
- durû, gelac, şatir, hîlebaz, lêbok, sixtekar, şalûz, cembaz, derewîn, virrek, ne rastgo, ne wefadar
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)