minafiq

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	minafiq	minafiq	minafiq
Îzafe	minafiqa	minafiqê	minafiqên
Çemandî	minafiqê	minafiqî	minafiqan
Nîşandera çemandî	wê minafiqê	wî minafiqî	wan minafiqan
Bangkirin	minafiqê	minafiqo	minafiqino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	minafiqek	minafiqek	minafiqin
Îzafe	minafiqeke	minafiqekî	minafiqine
Çemandî	minafiqekê	minafiqekî	minafiqinan

minafiq mê û nêr

1. durû, gelac, şatir, hîlebaz, lêbok, sixtekar, şalûz, cembaz, derewîn, virrek, ne rastgo, ne wefadar

   Mafê ti minafiqan jî nîne bi rê û rêbaz û bi navê Îslamê hîzîtîyê bike, her tişt bo xwe rewa û heq bibîne lê feqîr û jarên nezanên saf misilman bixapîne. Xwezî rûyê wan kesên sextekar ser navê îslamê hemû wisan kifş biban.

Herwiha

• munafiq

Jê

• minafiqî
• minafiqîtî
• minafiqtî

Etîmolojî

Ji erebî مُنَافِق‎‎ (munāfiq, “durû”).

Werger

• Îngilîzî: hypocrite → en, two-faced → en
• Tirkî: münafık → tr, bölücü → tr, ara bozucu → tr

Rengdêr

minafiq

1. durû, gelac, şatir, hîlebaz, lêbok, sixtekar, şalûz, cembaz, derewîn, virrek, ne rastgo, ne wefadar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)