minêkar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
minêkar	minêkartir	herî minêkar minêkartirîn

minêkar

1. dilxwaz, bidil, xwezkar, xwezîkar, arezûmend, hewesdar, arezûdar, xwezyar, xwazyar, xwezîyar, xwestekar, miştaq,
   kesa/ê ku dixwaze tiştekî bike,
   kesa/ê ku ne ji bêdilî yan neçarî tiştekî dike
2. hewedar, xwekar, xwastekar, xwezîker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

?

Bikaranîn

Lêker:

• minêkar bûn
• minêkar kirin

Navdêr:

• minêkarbûn
• minêkarkirin

Rengdêr:

• minêkarbûyî
• minêkarkirî

Werger

• Almanî: Freiwillig → de, ^?freiwillig → de
• Erebî: راغب‎ → ar, متمني‎ → ar, ممتن‎ → ar
• Farisî: خواستار‎ → fa
• Fînî: halukas → fi
• Îngilîzî: willing → en, grateful → en, thankful → en
• Tirkî: arzulu → tr, gönüllü → tr, müştehi → tr, minnettar → tr, teşne → tr, istekli → tr