miştaq

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
miştaq	miştaqtir	herî miştaq miştaqtirîn

miştaq

1. minêkar, dilxwaz, bidil, xwekar, xwezîkar, arezûmend, hewesdar, arezûdar, xwezyar, xwazyar, xwezîyar, xwestekar,
   kesa/ê ku dixwaze tiştekî bike,
   kesa/ê ku ne ji bêdilî yan neçarî tiştekî dike
2. xwezkar, hewedar, xwastekar, xwezîker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeyê

• Gava ev îdîa hatin kirin, bi rastî meriv ecêbmayî dima. Heta nuha burokrasiya dewletê, bi taybetî jî eskeran ku ew miştaq in gelek caran daxwiyanî û muxtirayên siyasî bidin, bi tu riyê îşaretek nedan ku ew li gel çareseriyeka ji ya AKP-ê pêşdetir in, an ew dixwazin lê AKP nahêle. — (Mûrad Ciwan: Ka dewletê dixwest, AKPê nedihişt?, Netkurd.com, 12/2010)

Herwiha

• muştaq

Bide ber

• miştax

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Jê

• miştaqane
• miştaqî
• miştaqîtî
• miştaqtî

Werger

• Fînî: halukas → fi
• Îngilîzî: willing; volunteer
• Tirkî: türev → tr