miçîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɪˈt͡ʃiːn/
• Kîtekirin: mi·çîn

Lêker

miçîn negerguhêz

1. hatin miçandin, neqîn, hatin girtin, qepat bûn (çav ketin ser hev)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. çikîn, miçiqîn, hişk bûn, ziwa bûn (kanî yan robar)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مچین‎

Tewîn

Lêker:

-miç-

Têkildar

• miçandin

Etîmolojî

Ji miç + -andin.

Jê

• miçiyayî

Werger

• Tirkî: kırpışma → tr, kırpışmak → tr, yumuklaşma → tr, yumuklaşmak → tr, yumulma → tr, yumulmak → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	miçîn	miçîn
Îzafe	miçîna	miçînên
Çemandî	miçînê	miçînan
Nîşandera çemandî	wê miçînê	wan miçînan
Bangkirin	miçînê	miçînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	miçînek	miçînin
Îzafe	miçîneke	miçînine
Çemandî	miçînekê	miçîninan

miçîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)