mervan

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mervan	mervantir	herî mervan mervantirîn

mervan

1. merd, camêr, qenc, xêrxwaz, xweşmirov
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• merwan

Ji wêjeyê

Ez ê nimûneyeke konkret bidim; ez vê biharê li welêt bûm, min camêrek dît ku deh-donzdeh salan di hepsê de mabû, lê min nizanîbû. Ew ewqasî nerm, nefsbiçûk û mervan bû.

(Firat Cewerî di hevpeyivînekê de li gel Murad Ciwan li ser romana xwe "Ez ê yekî bikujim", Netkurd.com, 11/2008)

Jê

• mervanane
• mervanî
• mervanîtî
• mervantî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî: ^?الغنام‎ → ar, ^?الغنام‎ → ar
• Îngilîzî: shoveller → en, ^?shovelman → en