marî

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /mɑːˈɾiː/
• Kîtekirin: ma·rî

Navdêr 1

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	marî	marî
Îzafe	mariya	mariyên
Çemandî	mariyê	mariyan
Nîşandera çemandî	wê mariyê	wan mariyan
Bangkirin	mariyê	mariyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mariyek	mariyin
Îzafe	mariyeke	mariyine
Çemandî	mariyekê	mariyinan

marî mê

1. Kewên mê.

   Hevmane: mêkew

Têkildar

• nêrekew n

Etîmolojî

Ji ermenî մարի (mari, “mirişka mê”) herwiha ketiye zazakî marî û tirkî meri.

Werger

• Tirkî: dişi keklik → tr

Navdêr 2

marî mê

1. (jinbav) Binere: dêmarî

Navdêr 3

marî mê

1. çeremîsî, zimanek fînî-ugrî ye li Rusyayê têt peyivîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. çeremîç, miletê ku bi wî zimanî dipeyive
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Werger

• Fînî: mari → fi
• Îngilîzî: Mari → en

Rengdêr

marî

1. ji yan ya/yê mar

   kevlê marî

Etîmolojî

Ji mar +‎ î.